Buty motocyklowe Shima Edge WP fluo

But klasyfikowany jako niski – kończy się w okolicy kostki.
Zapewnia większą swobodę ruchu i wygodę w codziennym użytkowaniu.
Ochrona ogranicza się do kostki.

____________________________________________________________________________________________________

W normie EN 13634:2017 wysokość buta nie jest testem technicznym, lecz klasyfikacją wizualno‑konstrukcyjną, wykonywaną na etapie oceny buta.

Wysokość cholewki nie jest badana w laboratorium, lecz określana na podstawie konstrukcji buta podczas certyfikacji.

Odporność na ścieranie określa, jak wytrzymały jest materiał cholewki podczas tarcia o asfalt w razie upadku.
Norma dzieli buty na dwie strefy – w miejscach najbardziej narażonych (strefa B) materiał musi wytrzymać co najmniej 5 s, a w mniej newralgicznych częściach (strefa A) wartość ta wynosi 1.5 s.

____________________________________________________________________________________________________

Odporność na ścieranie oznacza trwałość materiału cholewki w kontakcie z nawierzchnią drogi przy tarciu. Test symuluje sytuację, gdy stopa motocyklisty przesuwa się po asfalcie podczas upadku, a badanie dotyczy materiału cholewki w obszarze, który jest najbardziej narażony na ścieranie.

Jak wygląda test?
Z buta wycina się próbkę materiału z określonej strefy ochronnej, a następnie umieszcza się ją w specjalnej maszynie, gdzie pociera się materiał papierem ściernym o gramaturze 60.

Test wykonuje się przy określonej prędkości (8 m/s - ok. 28,8 km/h) i nacisku. Mierzy się czas (w sekundach) do momentu przetarcia materiału.

But spełnia wymagania normy na poziomie podstawowym – w teście ostrzem maksymalna głębokość nacięcia materiału wynosi 25 [mm] zarówno w strefie A (najbardziej narażonej), jak i w strefie B (pozostałej części cholewki).

____________________________________________________________________________________________________

Odporność na przecięcie określa, jak skutecznie materiał cholewki chroni przed nacięciem ostrym przedmiotem. But dzieli się na dwie strefy ochronne – strefę A (obszary najbardziej narażone, np. czubek, pięta, boki przy kostce) oraz strefę B (pozostała część cholewki). Badanie wykonuje się osobno dla każdej z nich.

Do testu używa się wahadła z ostrzem (tzw. test nożowy). Próbkę materiału ze wskazanej strefy umieszcza się w urządzeniu testowym, a ostrze o określonej wadze i kształcie spada na próbkę z wyznaczoną energią kinetyczną.

Mierzy się głębokość nacięcia materiału w strefie A i B, a wyniki przypisywane są do odpowiedniego poziomu ochrony (1 lub 2).

Podeszwa spełnia minimalne wymagania normy – podczas testu ściskania utrzymuje co najmniej 20 [mm] odstępu między płytami prasy. Siła nacisku to 1 [kN], czyli ok. 100 [kg].

____________________________________________________________________________________________________

Sztywność podeszwy to odporność buta na zmiażdżenie.
Test symuluje sytuację, w której stopa motocyklisty zostaje uwięziona lub przygnieciona motocyklem, a podeszwa chroni ją przed zmiażdżeniem.

Jak wygląda test?
But (lub próbka podeszwy) umieszczany jest w prasie testowej, a podeszwa poddawana jest ściskaniu poprzecznemu między dwiema płytami. Zwiększa się nacisk, aż do określonej wartości lub do chwili, gdy podeszwa się zgniecie.
Mierzy się szerokość deformacji (rozstaw płyt po teście).